تغییرات عمق موهو و نسبت VP/VS در گستره اصفهان با استفاده از تحلیل تابع انتقال گیرنده

تابع‌های انتقال گیرنده، سری‌های زمانی هستند که از واهمامیخت مؤلفه قائم و مؤلفه شعاعی (مؤلفه افقی چرخش‌‌یافته در راستای چشمه زلزله) لرزه‌نگاشت‌‌ دورلرز به‌دست می‏آیند و بیانگر پاسخ نسبی ساختار زمین درمحل گیرنده لرزه‏ای هستند. به‌‌منظور به‌دست آوردن تابع‌های انتقال گیرنده ابتدا سه مؤلفه Z، N و E لرزه‌‌نگاشت‌‌های دورلرزه (30 تا 95 درجه) و بزرگای 5/5 و بالاتر در بازه زمانی 2000 تا 2007 را انتخاب و بعد از حذف منحنی پاسخ لرزه‌‌نگار، تحت زاویه آزیموت پشتی و زاویه ورودی موج دوران می‌‌‌دهیم تا مؤلفه‌‌های L، Q و T به‌دست آید. سپس با واهمامیخت در حوزه بسامد مؤلفه L از دو مؤلفه Q و T، اثر چشمه و مسیر از لرزه نگاشت‌ها برداشته می‌‌‌شود و با تبدیل معکوس فوریه تابع‌های واهمامیخت شده، آنچه روی مؤلفه Q باقی می‌‌‌ماند همان تابع انتقال گیرنده موج P است که شامل انرژی تبدیل شده P به S (PS) و حاوی اطلاعاتی در مورد ساختار زیر ایستگاه است. زمان رسید فاز تبدیلی Ps اولیه در تابع انتقال گیرنده نشان‌‌دهنده عمق ناپیوستگی موهو و دامنه فاز تبدیلی، اختلاف آکوستیک‌‌ امپدانس محیط را نشان می‌دهد. در این مقاله با استفاده از روش تابع انتقال گیرنده موج P و استفاده از 200 لرزه‌‌نگاشت کوتاه‌دوره دورلرز ثبت شده در 5 ایستگاه شبکه لرزه‌نگاری اصفهان، وابسته به مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، عمق موهو و نسبت VP/VS در گستره اصفهان تعیین شد. تحقیقات گرانی‌سنجی نشان می‌دهد که ضخامت پوسته در نوار سنندج- سیرجان که بخش جنوب غربی ایران مرکزی را تشکیل می‌دهد حدود 50 تا 55 کیلومتر است و همچنین براساس این تحقیقات عمق موهو در گستره اصفهان بین 5/38 تا 43 کیلومتر به‌دست آمد. در این تحقیق نقشه تغییرات عمق موهو در گستره اصفهان به‌دست آمده است. با استفاده از فازهای تکراری پوسته (PpPs , PpSs + PsPs) و رسم نمودار ضخامت پوسته برحسب VP/VS برای 5 ایستگاه لرزه‌نگاری در گستره اصفهان نسبت VP/VS بین 71/1 تا 79/1 به‌دست آمد؛ بنابر این در این گستره میانگین عمق موهو 40 کیلومتر و میانگین نسبت VP/VS ، 74/1 به‌دست آمد.